Inner Beauty : mentale gezondheid

Mijn Body Positivity artikeltjes nemen mijn blog zowat over. Ondanks dat ik dat belangrijk vind,  vind ik Inner Beauty ook nog steeds heel belangrijk. Zeker als het gaat om mentale gezondheid. Je kan fysiek zo in orde zijn, als het mentaal niet gaat is het over and out. En vele mensen onderschatten de kracht van ons brein en onze gedachten.

Ik ben zelf geen psychologe maar wat ik wel weet is dat ons brein een machtig ding is. Het kan een hele goede tool zijn om nieuwe dingen te ontdekken in bijvoorbeeld de geneeskunde, maar het kan ook je ergste vijand zijn. Je kan je brein dingen aanleren om een gewoonte te kweken maar het kan je ook de andere kant van de medaille laten zien. 'Het is maar hoe je in het leven staat' hoor ik vaak zeggen. Ja en nee. Er komt heel wat meer bij kijken als het gaat om mentaal goed in je vel te zitten. Daarom is het zo complex om hierover te schrijven. 

Ik wil met deze blogpost een signaal geven dat het oké is om je slecht te voelen, je down te voelen. Het is oké om niet lekker in je vel te zitten, zolang dat je dat weet van jezelf en het ook accepteert. Niemand kan altijd 100% gelukkig, we zijn menselijk en hebben onze slechte momenten. Als het echter te lang blijft aanslepen, is gepaste hulp zoeken wel een goed idee. Je niet lekker in je vel voelen, is rot; laat staan dat dat maanden (soms zelfs jaren) duurt. Het is niet zomaar even naar buiten gaan om wat vitamine D op te doen waarna je je terug gelukkiger voelt; het is complexer dan dat. Soms zo complex dat vrienden en familie niet meer kunnen helpen. Zoals ik al zei : je brein en de gevoelens die er gelinkt aan zijn, zijn moeilijk te begrijpen. Heeft het te maken met eerdere trauma's ? Met een verstoorde balans van hormonen? Of is het iets anders? Je denkt dat je controle hebt over je eigen lichaam en geest maar eigenlijk verlies je de controle stilletjes aan. En dan is het tijd dat je aan de alarmbel trekt want het is nooit te laat om er iets aan te doen.

Ik heb zelf geen ervaring met mentale struggles. Mentale dipjes, dat wel en dat is naar mijn mening al erg genoeg. Ik heb het vaak als ik al een aantal dagen niet ben gaan sporten : ik voel me down, niets is goed genoeg, mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld gaan zo de dieperik in, ... Mijn lichaam heeft op dat moment gewoon nood aan endorfines. Deze 'problemen' zijn relatief makkelijk op te lossen. Maar deze 'problemen' zijn dan ook niets in vergelijking met mensen die het écht moeilijk hebben.

Als het mentaal even niet meer gaat, is het goed om wat afstand te nemen en even alles op een rijtje te zetten. En als daarvoor hulp nodig is, kan ik het je alleen maar aanraden om die stap ook te zetten. Vroeger was het taboe om met zo'n soort problemen naar buiten te komen, het liefste mocht niemand er iets van afweten. Vandaag de dag hebben campagnes zoals Rode neuzen dag het probleem aangekaart en meer bespreekbaar gemaakt, althans zo lijkt het wel. Je ervoor schamen dat er iets niet oké is, is helemaal niet nodig. Dat je allereerst het 'probleem' al herkent en je er iets aan wilt doen, is al een grote stap vooruit. Er zijn genoeg mensen die je willen en kunnen helpen. Het is aan jou om die hulp te accepteren. Ik zal niet zeggen dat je journey naar de overwinning makkelijk zal zijn. Als het makkelijk was, dan hadden niet zoveel mensen mentale problemen. Je kan je wel onderscheiden van hen door jezelf volledig te geven en te WILLEN 'genezen'. Want weet je ? Je staat er niet alleen voor.

Stay gorgeous !

Anke