Laten we allereerst beginnen met hoe vriendelijk ze hier allemaal zijn. Daar kunnen ze in Europa nog heel wat van bijleren. Elke winkel die je binnenstapt, wordt je begroet met een glimlach. Als je staat te wachten op de bus, maken ze spontaan een praatje met je. Ik ging met de zoon van mijn gastgezin winkelen een paar dagen geleden. We haalden allerlei dingen om te koken maar ook het gewone zoals melk, wasproduct en water. Het pak water scheurde open op de parking omdat hij gewoon te veel vast had. Onmiddellijk kwamen er een stuk of 4 mensen naar ons toe om te vragen of het ging en of ze konden helpen. Mensen in België zouden je gewoon straal negeren en doorlopen. Ik bedoel maar: wat fijn !
Het 2de grote verschil dat ik al ondervonden heb en - even om door te gaan op het winkelen - is dat de winkels enorm groot zijn. Denk Makro maal 3. Na een Amerikaanse supermarkt gezien te hebben, heb ik het idee dat de Belgische supermarkten 'maar een selectie verkopen'. Voor onze supermarkten is het al heel goed als je tussen verschillende soorten afwasmiddel, WC-papier en koekjes kunt kiezen. Hier heb je telkens een hele rayon voor het product zelf; vol met niet alleen verschillende merken van hetzelfde product maar ook verschillende varianten (chocolade in alle smaken, wasmiddel met verschillende geuren, etc.). Het is gewoon ENORM.
Snapchat : anke_peeters
Het openbaar vervoer. De eerste dagen deed de mama van het gastgezin ons naar school en kwam ons ook halen omdat we niet beter wisten. Maar gelukkig stopt er ook een bus dicht bij de straat waar ik woon, dus dat is altijd mooi meegenomen. Een paar dagen geleden kon ze om de een of andere reden ons niet komen halen, dus vroeg ze of ik met de bus naar huis wilde komen. De bus nemen in Amerika, hoe moeilijk kan het zijn right? Het eerste opmerkelijke was dat je niet betaalt hoever je rijdt maar gewoon voor de rit. Bijvoorbeeld: als je je kaartje in België in de bus steekt, moet je bij sommige steden aangeven hoeveel zones je moet doen. Op basis van het aantal zones, wordt het juiste bedrag afgetrokken van je kaart. Dat is hier niet het geval. Het maakt niet uit hoever je gaat, het is altijd $1.75. De eerste keer dat ik met de bus ging, was een hele belevenis. Niet alleen heb ik mijn GPS de hele tijd opgezet omdat ik anders niet wist waar ik was en ik dus ook niet wist aan welke halte ik moest afstappen, ook was ik even in paniek omdat ik de STOP-knoppen niet meteen vond. Wat bleek? Er zijn draden gespannen langs de ramen aan de zijkant van de bus. Daar moet je dus gewoon aan trekken om aan te geven dat je aan de volgende halte eraf wilt. Het duurde een tijdje eer ik dat doorhad. Voelde me zoals een echte toerist, haha !
Een laatste verschil is alles hier groot is. Niet alleen de winkels; ook de maaltijden, de winkels, de straten, de auto's. Alles is hier groot. Amerika telt natuurlijk veel mensen dus het is misschien wel logisch dat er veel ruimte moet zijn maar het is gewoon gek dat alles een maatje groter is dan dat ik gewoon ben. Vooral aan de porties moet ik enorm wennen. De eerste week gingen we telkens snel een broodje halen om de middag door te komen. Wat bleek? Meestal moest ik geen avondeten meer hebben omdat ik nog vol zat van 's middags. De winkels zijn - zoals ik al zei - om in te verdwalen, de auto's zijn (meestal) geen gewone auto's maar pick-ups. Typisch Amerikaans.
Uiteraard zijn er nog verschillen tussen België en Amerika. Misschien maak ik er binnenkort een video over!
Stay gorgeous !
Anke
0 reacties:
Een reactie posten