maandag 16 januari 2017

Laatste maand Santa Barbara ...

Mijn laatste hele maand in Santa Barbara. Van de 6 maanden die ik hier in totaal zou zitten, is dit mijn laatste. September leek helemaal niet zo ver weg en nu zijn we al midden januari. Nog 5 weken en mijn Amerikaans avontuur zit erop. Wat er door mijn hoofd gaat ? Veel. Even mijn gedachten op een rijtje ...



Toen ik op het vliegtuig stapte in september had ik weliswaar GEEN idee wat me te wachten ging staan. Nieuwe cultuur, nieuwe mensen leren kennen, nieuwe omgeving. Best eng als je het mij vraagt. Het was mijn eerste grote avontuur alleen, iets wat me voor altijd zou bijblijven. Maar ik wist dat ik het NU moest doen: eenmaal een job hebben en uit het huis gaan ... Het zou er gewoon niet meer van komen. En ook al zit ik graag thuis, ik ontdek toch ook graag stukjes van de wereld. De eerste dagen in Santa Barbara waren wat onwennig (ik lag ook om 2h 's nachts naar het plafond te staren - dank je wel, jetlag - dus ik was vooral ook niet uitgeslapen) : ik moest voor mezelf een kleine routine zoeken waar ik me de komende maanden aan kon houden. Het uur van opstaan, het openbaar vervoer, de lessen, ... Het was allemaal nieuw.

De eerste dagen school - again - waren ook wat onwennig. Ik kende niemand, ging een beetje als een vreemde naar de Cambridge les. Zoveel weken later heb ik de beste mensen ontmoet van over heel de wereld; mensen die vrienden geworden zijn voor het leven. EF had me al wel verteld dat het een fantastische ervaring zou worden en dat deze vriendschappen echt 'je leven zouden veranderen'. Toen geloofde ik er niet veel van: hoe kon dat ook ? Je ziet die mensen een paar maanden en je zou goede vrienden met hen worden? Nu weet ik wel beter. Tegenwoordig hebben we zoiets als social media en Whatsapp waarmee we contact kunnen houden maar Duitsland, Zwitserland en Nederland zijn ook niet zó ver weg om ze te gaan bezoeken. Mijn hart brak dan ook toen 2 van mijn beste vriendinnen hier eind oktober en begin november al naar huis gingen. Ik kende ze nog maar net maar het voelde aan alsof ik ze al jaren kende. Heel cliché, ik weet het, maar het was ook echt zo. Nadien begon onze klasgroep ook hechter te worden waardoor mijn hart een 2de keer brak na het Cambridge examen toen zo goed als iedereen naar huis ging. Maar zoals ik al zei: bovenstaande landen zijn absoluut niet ver.


Buiten nieuwe vrienden, heb ik ook de mooiste plekjes gezien. Santa Barbara is op zich een hele mooie stad. Niet te groot, niet te klein (alhoewel: in vergelijking met LA is Santa Barbara heel klein). De zee aan de ene kant, de bergen aan de andere. Een grote winkelstraat, een winkelcentrum in de buitenlucht, palmbomen en kleine plaatsjes die je hart stelen. Wat de eerste maanden zo onwennig was, werd nadien second nature. Het leek alsof ik er al jaren woonde, kende de verborgen plaatsjes en genoot van al dat moois, wetende dat ik het ooit eens 'vaarwel' moest zeggen. Nu ik binnen een maand naar huis keer, weet ik hoeveel ik dit ga missen. Het mooie weer word je nooit beu. Als ik hoorde dat het in België sneeuwde, liep ik in een kleedje op het strand rond. Een ver-van-mijn-bed show. Letterlijk. Maar ook de totale Amerikaanse cultuur en vibe errond, ga ik enorm missen. Californië staat erom bekend om meer relax te zijn. In vergelijking met België leven we echt te snel.

Dus ja: nog een maand. Mijn koffer staat al klaar om ingepakt te worden, stiekem weet ik al wat er gaat achterblijven van kleding zodat al het nieuws dat ik gekocht heb, mee naar huis kan. De voorbije maanden waren geweldig (weliswaar met ups and downs maar dat is overal zo). Deze reis was absoluut een van de beste beslissingen dat ik ooit gemaakt hebt (maar uiteraard ga ik ook enorm blij zijn om iedereen thuis weer terug te zien - 6 maanden is en blijft lang).

Stay gorgeous !

Anke

2 opmerkingen:

  1. Wij gaan ook blij zijn om jou terug te zien! Amuseer u daar nog voor de laatste maand.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan al niet wachten om je terug te zien ! <3

    BeantwoordenVerwijderen