Pesten

Pesten is niet echt een onderwerp voor op een beautyblog maar toch wilde ik even deze blogpost maken, want er moet me echt iets van het hart. Dagelijks worden er zoveel mensen gepest op school/op het werk. Ik heb nooit gesnapt waarom mensen dat anderen kunnen aandoen, maar inmiddels weet ik dat maar al te goed. Vandaag vertel ik jullie mijn verhaal en mijn bedenkingen.

Een paar dagen geleden stond er in de krant dat er een tiener zelfmoord gepleegd heeft omdat hij gepest werd. Hij was 14 en sprong van een brug. Een dag later gooide iemand zichzelf onder een trein, ook met de bedoeling om zich van het leven te beroven. Gelukkig mislukte dat maar doordat hij met zijn knieën op het spoor terecht kwam, waren ze verbrijzeld. Hij zal waarschijnlijk nooit meer gewoon kunnen stappen. Snap je waar ik naartoe wil ? Pesters denken helemaal niet over de gevolgen na. Pesten kan hard aankomen zodat mensen geen uitweg in hun situatie meer zien en zich van het leven beroven.

Ik denk dat iedereen in zijn leven wel eens een vorm van pesten heeft meegemaakt. Of je nu nog naar school gaat, of je gaat elke dag werken : pesters zijn overal. Heb je ze iets misdaan omdat ze jou uitkiezen als hun slachtoffer? Niet altijd. Vaak kiezen ze iemand die zwakker is dan henzelf. Ben je misschien te lief, hoor je bij een clubje waar zij jaloers om zijn, heb je vrienden die niet cool genoeg zijn … ? Dat zijn allemaal redenen om tegenwoordig te pesten. Je kan het zo gek niet bedenken of elke reden is wel goed genoeg om iemand pijn te doen.

Woorden kunnen enorm hard aankomen. Om nog maar over het  fysieke aspect van pesten te zwijgen. Maar of het nu fysiek of mentaal is, ze geven je beiden een slecht gevoel : je voelt je niet goed meer in je vel, je hebt schrik om nog maar in het gezichtsveld te lopen van de pester, etc. Verstoppen helpt je niet, want de pester weet je zo te vinden. Helaas is hij/zij meestal niet alleen, hij heeft zijn dappere vriendjes meegebracht.  

Ik ben zelf ook gepest geweest (surpise!). Ik ben meestal diegene die te lief is. Als iemand alleen op de speelplaats stond, ging ik er naartoe om eens een praatje te maken. Het lag gewoon in mijn aard, ik vond het vreselijk om iemand alleen te laten staan als ik met mijn vrienden aan het knikkeren was. En daar maakten sommigen misbruik van. Het is nooit echt verder gekomen dan een paar harde woorden, maar toch … dat gevoel wil ik echt niet meer hebben en dat wens ik ook niemand toe. Het is uiteindelijk gestopt toen ik mijn mond opentrok en harde dingen terug zei. Vanaf toen ben ik nooit meer gepest geweest. Ik weet dat dit niet weegt tegenover mensen die letterlijk worden afgeranseld, afgeperst, etc.

Waarom pesters dit doen ? Ze zijn zelf heel onzeker. Als we die vriendjes, die ze altijd bijhebben, nu eens laten wegvallen : wat is de pester dan nog ? NIETS ! Een hoopje ellende die met zichzelf geen blijf weet. Maar ja, jij wordt er natuurlijk de dupe van… Het beste is dat je iemand in vertrouwen kan nemen : een beste vriendin, leerkracht, ouder, … Je moet het echt tegen IEMAND zeggen. Vroeg of laat barst de bom en kan je dingen  doen waar je achteraf spijt van kunt krijgen. Ik wil echt niet dat binnenkort een van mijn lezers in de krant staat …   

Heb jij nog tips ? 

Stay gorgeous ! 

Anke