Een paar dagen geleden stond er in de krant dat er een
tiener zelfmoord gepleegd heeft omdat hij gepest werd. Hij was 14 en sprong van
een brug. Een dag later gooide iemand zichzelf onder een trein, ook met de
bedoeling om zich van het leven te beroven. Gelukkig mislukte dat maar doordat
hij met zijn knieƫn op het spoor terecht kwam, waren ze verbrijzeld. Hij zal
waarschijnlijk nooit meer gewoon kunnen stappen. Snap je waar ik naartoe wil ? Pesters
denken helemaal niet over de gevolgen na. Pesten kan hard aankomen zodat mensen
geen uitweg in hun situatie meer zien en zich van het leven beroven.
Ik denk dat iedereen in zijn leven wel eens een vorm van
pesten heeft meegemaakt. Of je nu nog naar school gaat, of je gaat elke dag
werken : pesters zijn overal. Heb je ze iets misdaan omdat ze jou uitkiezen als
hun slachtoffer? Niet altijd. Vaak kiezen ze iemand die zwakker is dan henzelf.
Ben je misschien te lief, hoor je bij een clubje waar zij jaloers om zijn, heb
je vrienden die niet cool genoeg zijn
… ? Dat zijn allemaal redenen om tegenwoordig te pesten. Je kan het zo gek niet
bedenken of elke reden is wel goed genoeg om iemand pijn te doen.
Woorden kunnen enorm hard aankomen. Om nog maar over
het fysieke aspect van pesten te
zwijgen. Maar of het nu fysiek of mentaal is, ze geven je beiden een slecht
gevoel : je voelt je niet goed meer in je vel, je hebt schrik om nog maar in
het gezichtsveld te lopen van de pester, etc. Verstoppen helpt je niet, want de
pester weet je zo te vinden. Helaas is hij/zij meestal niet alleen, hij heeft
zijn dappere vriendjes meegebracht.
Ik ben zelf ook gepest geweest (surpise!). Ik ben meestal
diegene die te lief is. Als iemand alleen op de speelplaats stond, ging ik er
naartoe om eens een praatje te maken. Het lag gewoon in mijn aard, ik vond het
vreselijk om iemand alleen te laten staan als ik met mijn vrienden aan het
knikkeren was. En daar maakten sommigen misbruik van. Het is nooit echt verder
gekomen dan een paar harde woorden, maar toch … dat gevoel wil ik echt niet
meer hebben en dat wens ik ook niemand toe. Het is uiteindelijk gestopt toen ik
mijn mond opentrok en harde dingen terug zei. Vanaf toen ben ik nooit meer
gepest geweest. Ik weet dat dit niet weegt tegenover mensen die letterlijk
worden afgeranseld, afgeperst, etc.
Waarom pesters dit doen ? Ze zijn zelf heel onzeker. Als we
die vriendjes, die ze altijd bijhebben, nu eens laten wegvallen : wat is de
pester dan nog ? NIETS ! Een hoopje ellende die met zichzelf geen blijf weet. Maar
ja, jij wordt er natuurlijk de dupe van… Het beste is dat je iemand in
vertrouwen kan nemen : een beste vriendin, leerkracht, ouder, … Je moet het
echt tegen IEMAND zeggen. Vroeg of laat barst de bom en kan je dingen doen waar je achteraf spijt van kunt krijgen.
Ik wil echt niet dat binnenkort een van mijn lezers in de krant staat …
Heb jij nog tips ?
Stay gorgeous !
Anke
Tgoh... pesten ligt in de mensen hun aard, zie je al heel vroeg. Ik ben zelf juf en het is raar om te zeggen, maar kinderen voelen vaak een zwakke schakel in de klas (die ze dan duwen of negeren). Pesten is ook een vorm van verveling. Het is om ziek van te worden, dat ons ras zo functioneert ...
BeantwoordenVerwijderenIk weet echt niet wat mensen soms bezielen ... En zeker met die jongen die van een brug sprong. Zo iemand de dood injagen, ik zou me eeuwig schuldig voelen ...
Verwijderen