maandag 7 september 2015

Inner : Dankbaar

Vandaag even een artikel recht uit het hart, omdat jullie dat verdienen. Niet dat ik anders niet vanuit mijn hart schrijf maar hier wilde ik het toch maar eens extra benadrukken. Er is zoiets als dankbaar zijn. Dat heb ik de voorbije dagen eens te meer ondervonden. Maar ook in juli, de maand van mijn vakantiejob, heb ik dat meer dan een keer ervaren. Vandaag wil ik daar jullie wat meer over vertellen. Geen beautyartikel vandaag, geen tips & tricks. Gewoon een goed artikel over dankbaarheid.


We take a lot of things for granted. Het wordt in liedjes gezongen, het werd zo dikwijls tegen me gezegd en het is nog waar ook. Don’t take anything for granted. Laat het niet zo vanzelfsprekend zijn dat je een bed hebt om in te slapen, een kans hebt om naar school te gaan want dat is het zeker niet. Vele mensen kunnen niet doen wat jij nu doet. Een eerste ding waarvoor ik dankbaar ben. De kansen die me gegeven werden : om te studeren, om te kunnen werken, … Kansen die je niet zomaar mag verprutsen. Kansen die je ervaring bijbrengen voor later. Kansen om te groeien als persoon.

Een ander punt waar ik dankbaar voor ben, is de manier waarop mensen me behandelen. Ik heb de liefste mensen om me heen. Ik ben omringd door mensen die van me houden, die me onvoorwaardelijk steunen, no matter what. Die achter me staan bij elke beslissing die ik neem, goed of slecht. Ik zie ze misschien niet allemaal heel dikwijls maar ik weet dat ze er zijn op de momenten dat ik ze nodig heb. Ik behandel ze hoe ikzelf behandeld wil worden : met een luisterend oor, respectvol en begrijpend. Ik ben er van overtuigd dat karma bestaat. Behandel je de mensen slecht, dan gaat dat op de een of andere manier je zuur opbreken. Alweer : vriendschappen en familierelaties mag je niet zomaar vanzelfsprekend vinden. Tijd gaat veel te snel voorbij en voor je het weet kan er iets drastisch veranderen. Uiteraard loopt er wel eens iets mis tussen mensen. Relaties zijn een leerproces.


Verder ben ik dankbaar voor jullie. In het begin had ik schrik voor wat mensen zouden over mijn blog. Tja, bloggen is nu eenmaal geen hobby zoals een ander ? Maar aan de andere kant bestaan er zoveel blogs. Waarom zou ik me moeten schamen over iets waar ik plezier aan beleef? Me schamen over iets dat als een soort platform dient waar mensen met dezelfde interesses op samenkomen? Ik zie daar niks belachelijks in. Ik vind het juist een heel tof idee! En jullie blijkbaar ook. Ik heb echt de liefste lezers (true that!). Ik deel best wel wat persoonlijke dingen op mijn blog en ze zijn niet altijd even positief. Maar telkens weten jullie me op te beuren als het even moeilijk gaat. Jullie corrigeren me als ik fout ben. Brengen me op ideeën met jullie suggesties. Ik zie jullie niet als lezers, eerder als vriendinnen waar ik mijn verhaal even kwijt kan. Dank je daarvoor.

Voor wat ben jij allemaal dankbaar ?

Stay gorgeous !


Anke

0 reacties:

Een reactie posten