Thesis life

De thesis zit erop. Mijn studie zit erop. Na 5 jaar kan ik dit artikeltje typen en terugblikken naar de afgelopen jaren. Terwijl ik dit typ, ligt mijn afgewerkte thesis mooi naast mij; het afsluitende stuk van mijn studie. Het was moeilijk, je gaat me niet horen zeggen dat het thesisjaar een makkie is, dat zeker niet. Het was met ups en downs maar gelukkig waren het meer ups dan downs. Ik heb me het afgelopen jaar enorm geamuseerd. Heeft niet alleen te maken met de mensen om me heen, ook de thesis op zich zit daar voor een stuk tussen (geloof het of niet!). Mijn begeleider, het onderwerp, de collega's... Het hoort er allemaal bij. 

Vorig jaar rond deze tijd was ik me mentaal aan het voorbereiden op welk thesisonderwerp ik zou toegewezen krijgen. Ik moest bij de plekken die me het interessantste leken, gaan 'solliciteren'. Mezelf voorstellen, laten weten waarom ik een specifiek onderwerp wilde en de mensen die er werkten, te leren kennen om te kijken of er een 'klik' was. Was dat er niet, dan hoefde het niet voor mij. Klinkt hard maar je wilt wel op een plaats zitten waar je je goed voelt, je zit er immers voor een jaar. Vorig jaar hebben we een heel jaar stage gehad. Ik stond eerst op het forensisch labo in Leuven, dan op een typisch biomedisch labo op UZ Gasthuisberg en als afsluiter stond ik ook 5 weken bij de gerechtelijke politie in Brussel. En van alle 3 bleef mijn eerste stage het meeste hangen. Ik heb er op 5 weken meer bijgeleerd dan wat dan ook. De begeleiding was top en ook de mensen die er werkten waren my cup of tea. Toen ik dan ook zag dat er een thesisonderwerp bij hen was, twijfelde ik geen seconde en ging ik er voor solliciteren. Mijn vreugde was dan ook compleet toen ik het onderwerp binnenhaalde : het thesisjaar kon beginnen.

Jullie hebben het verschillende keren op mijn blog kunnen lezen of in vlogs kunnen horen: het was druk. Hele dagen labowerk, 2 dagen in de week nog les met allerlei bijhorende opdrachten, mijn blog die ik een beetje als uitlaatklep kon gebruiken maar ook wat persoonlijke omstandigheden die het jaar zwaar hebben gemaakt. Ik ben blij dat ik zo druk was, don't get me wrong maar soms had ik even een momentje voor mezelf nodig. Een momentje waar ik aan niks wilde denken, gewoon 'zijn'. Deze momentjes waren zeldzaam maar als ik er dan eentje had, dan was dat intens genieten. De laatste paar dagen waren echter hard bikkelen: niet alleen kreeg ik de laatste 2 weken nog hopen werk om te verwerken en te analyseren, ook moest alles nog geschreven worden. Morgen is de deadline om alles binnen te brengen en wat ben ik blij dat ik 'em gehaald heb! Er zijn een aantal mensen waar de thesis niet op tijd is afgeraakt waardoor alles opschuift naar september - 2de zit dus. Mijn doel was om in juni af te studeren, echt klaar te zijn met school. Ik ben nu ongeveer 95% klaar, op 23 juni komt nog de grote verdediging en dan ben ik eindelijk ECHT klaar met school. Nog even heen en weer naar Leuven voor de proclamatie en dan kan ik Leuven 'vaarwel' zwaaien. Met pijn in het hart want Leuven was echt een beetje mijn 2de thuis. Ik had nooit gedacht dat ik zo'n fantastische vrienden ging maken, zo'n fantastische dingen mocht doen toen ik de eerste dag wat zenuwachtig de aula binnenstapte voor mijn eerste les. En kijk : 5 jaar later kan ik zeggen : 'I did it'.

Aan de ene kant ben ik blij en vooral fier dat ik dit alles heb mogen meemaken, dat ik hierdoor mijn diploma kan halen; Het was hard werken (zeker de laatste 2 weken) maar het was het allemaal waard (zeggen we dat niet allemaal op het einde?). Aan de andere kant ben ook blij dat het erop zit (wel, niet helemaal : mijn vakantiewerk is dit jaar ook in ons labo!). Het was een fijn en interessant jaar maar een mens heeft ook eens een kleine break nodig. Geen vakanties voor mij dit jaar : ik stond mooi in het labo te werken tijdens de blok (kerstvakantie) en de paasvakantie. Het was een redelijk groot project dus het moest ook afraken zodat ik nu resultaten kon voorleggen. Maar als je iets graag doet, dan doe je dat met veel plezier. De weekends waren meestal voorbehouden voor de sociale activiteiten dus dat maakte het werk in de vakantie toch goed.

'Wat nu?' Hoor ik je al denken. De plannen liggen al een beetje vast maar ik kan er voorlopig nog niet echt veel over zeggen aangezien het nog niet 100% zeker is. Ik ben heel excited als deze plannen überhaupt realiteit worden maar tot dan spreek ik altijd met 2 woorden. Ik wil het niet van de daken schreeuwen als het last minute toch nog verandert. Wanneer het echt vast staat, zien jullie het vanzelf wel want dan gaat er met mijn blog ook het een en ander moeten gebeuren. Een video over de plannen zal nog wel online komen, jullie worden zoals altijd geüpdatet met de laatste nieuwtjes !

Maar voor nu : eerst een welverdiende week 'niksdoen' met veel blogplezier en dan stilletjes aan klaarmaken voor de eindronde : de grote verdediging voor een jury. 

Stay gorgeous !

Anke