maandag 28 november 2016

Inner Beauty : Helemaal jezelf zijn

Jezelf ontwikkelen, is een belangrijk onderdeel van volwassen worden. Niet alleen blijven volwassenen zichzelf nog ontwikkelen; ik kan misschien wel zeggen dat de belangrijkste leeftijd waarin je je jezelf ontdekt, de puberteit is. Hoe vaak hebben we ons niet onzeker gevoeld over die ene outfit die we naar school droegen? Of het nieuwste kapsel dat we wilden uitproberen omdat iedereen het had? De meest gegeven raad in die periode is: 'Blijf altijd jezelf, hoe moeilijk het ook is'. Dat is allemaal mooi en wel, maar hoe blijf je jezelf als er druk op je gelegd wordt om iemand anders te zijn ?
Ik had niet echt het gevoel dat er druk op me gelegd werd. Ik probeerde altijd mezelf te blijven, het goedlachse meisje dat iedereen kende. En toch. Op sommige momenten was dat moeilijker dan anders. Aangezien ik me niet goed in m'n vel voelde in het middelbaar, straalde ik dat op de een of andere manier ook uit. Er zijn dagen geweest waar ik mijn bed niet wilde uitkomen, waar ik het liefst gewoon thuisbleef. De reden? Het had te maken met vanalles (maar niet met de studierichting, die vond ik enorm leuk, haha!). Persoonlijke redenen, vrienden, familiesituaties,... Het had er allemaal mee te maken. Toch forceerde ik mezelf om er gelukkig uit te zien want niemand had er echt belang bij als ik begon te zeuren en te klagen. Mezelf inclus. Het is beter om het probleem te herkennen en aan te pakken dan ermee te blijven zitten. 

Ik heb nooit echt mensen om me heen gehad die me probeerden te veranderen (en als ze het probeerden, bleef ik mijn koppige zelf) maar ik heb het vaak genoeg ZIEN gebeuren. Mensen die opeens het niet meer 'cool' vonden om iets specifiek te doen, gewoon om bij de groep te horen; ook al wist ik dat ze diep vanbinnen het zo leuk vonden. Of mensen die compleet omsloegen van karakter omdat hun 'oude' zelf niet paste in de groep waar ze toen 'thuishoorden'. Ik ben een introvert met de eigenschap dat ik mensen hun lichaamstaal makkelijk kan analyseren. Ik zag het dus al van ver aankomen dat ze zich niet goed voelden in de groep, dat de groep hen veranderde. Maar word je daar nu echt gelukkiger van, van iemand te worden die je eigenlijk niet bent?



Ik denk het niet. Hoeveel energie moet je er niet in stoppen om die façade hoog te houden in plaats van je ongeremde zelf te zijn? Hoe ongelukkig word je er niet van om dingen te doen die je eigenlijk niet wilt doen, gewoon om bij de groep te horen? Wat is er mis met jezelf zijn? Iedereen is uniek, iedereen heeft zijn sterktes en zwaktes. Hoor je daarom niet bij een bepaalde groep, dan is dat maar zo. Als ze je niet accepteren hoe je bent, dan is dat hun probleem. Je hoeft jezelf niet te veranderen en dingen te doen omdat anderen zeggen dat je ze moet doen. Het maakt je niet cooler, het maakt je niet leuker, het geeft alleen maar problemen; is het niet nu, dan is het later wel. Het gaat tegen je natuur in, je wéét dat het fout is. Het is een kwestie van gezond verstand en sterk in je schoenen staan, je eigen wil volgen. Blijf jezelf, het is de enige echte raad die ik je kan geven.

Hebben mensen jou proberen te veranderen?

Stay gorgeous !

Anke

1 opmerking:

  1. Blij dat je dit soort artikels plaats op je blog, want ik lees ze met veel plezier.. Ik ben er van overtuigd dat ware aard altijd bovenkomt, dus als mensen je (proberen te) veranderen, is er toch iets goed mis, denk ik .. Of is dat nu héél zwart-wit?

    BeantwoordenVerwijderen