Thanksgiving

Ik heb mijn eerste Thanksgiving achter de rug. Een feestdag die hier al jaren gevierd wordt, bij ons echter is hij onbestaand. Al weken waren we hier aan het plannen wat we gingen klaarmaken, wie we gingen uitnodigen, welke servetten we op tafel gingen leggen, etc. Best wel iets groots als je het mij vraagt. Bij deze: mijn ervaring met mijn eerste Thanksgiving.

Al van 's morgens vroeg stonden we achter de kookpotten. Thanksgiving wordt gezien als iets groots, nog groter dan Kerstmis hebben ze mij hier verteld dus dat is iets om te onthouden. Waarom wordt Thanksgiving gevierd? Zoals het woord zegt, zijn we dankbaar voor wat Moeder Natuur ons gegeven heeft: de oogst. Zeker hier in Santa Barbara wordt alles eens zo hard geapprecieerd aangezien ze hier al 4 jaar geen regen meer hebben gezien (met uitzondering van af en toe eens een bui maar net niet genoeg om alles mooi te laten groeien). Het is een dag van gezellig samenzijn met familie en vrienden, samen koken en vooral ook samen eten.

Wie Thanksgiving zegt, zegt kalkoen. Wij Europeanen hebben geen Thanksgiving dus wat ik over deze feestdag wist, wist ik puur uit series en boekjes. Het was daarom extra leuk om te ontdekken of alles wat ik wist over deze feestdag, ook echt waar was. Buiten de typische kalkoen en ham werden er ook verschillende bijgerechten gemaakt. De puree kende ik al (ook al worden er allerlei kruiden aan toegevoegd waardoor het niet echt meer 'normale' puree is), maar dan kwamen de stuffing, grean bean casserole en zoete aardappelen voorbij. Om nog maar te zwijgen van croissants en cranberry saus. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de pompoen - en kersentaart (normaal gezien appeltaart) met ijs. TEVEEL. ETEN. Misselijk. Dat was het eerste gevoel nadat alles afgeruimd werd, haha! Het was gewoon zó lekker! Ik nam van alles een beetje maar uiteindelijk heb je een goed gevuld bord als resultaat.

Dit gezegd zijnde wil ik even de lijn doortrekken naar het bloggen toe. Ik ben ongelofelijk dankbaar voor alles wat ik al heb mogen doen door het bloggen maar ook met jullie als lezers. Ik ben dankbaar dat jullie er altijd zijn, no matter what. Ik heb er al eens een blogpost over geschreven maar ik wil het gerust herhalen: jullie zijn de beste. Mijn lezers zijn de beste. Jullie suggesties en kritiek worden altijd serieus genomen, er wordt altijd iets mee gedaan. Jullie geven steun aan mij als het moeilijk gaat en vieren met me mee als er iets te vieren valt. Jullie zijn geweldig. Ik ben zo dankbaar dat ik 5,5 jaar geleden deze blog ben gestart, het heb kunnen opbouwen zoals het nu is en ik daardoor de beste mensen heb leren kennen. Ik sta bij deze dingen elke dag stil, sommige dingen worden gewoon maar als 'normaal' aanzien. Gelukkig is er een dag zoals deze waarop we er even extra over kunnen nadenken.

Stay gorgeous !

Anke