Body Positivity : Journey of self love

Het is niet makkelijk. Ten tijde van social media, is het echt niet makkelijk om van jezelf te houden. We worden overspoeld door - bewerkte - perfecte foto's. En ergens weten we dat ook maar vergelijking is overal. Toch... Als er 1 iemand is die je voor altijd lief moet hebben, is het jezelf wel. Want met jezelf moet je je hele leven verder. Het is daarom dat self love ongelofelijk belangrijk is.

Jezelf graag zien, is een proces. Het gebeurt niet van de ene op de andere dag. Bij mezelf heeft het jaren geduurd en nu nog heb ik het gevoel dat ik mezelf niet 100% graag zie. Het is een soort knopje dat je in je hoofd moet omdraaien, het is stoppen met je met anderen te vergelijken. Je bent genoeg zoals je bent. Maar de ene dag lukt dat om dat te zien, de andere dag niet. Het is een proces van vallen en opstaan. In de spiegel naar jezelf kijken en al de negatieve dingen denken die je maar kan denken over jezelf, mag. Je moet eruit leren, wetende dat die gedachten niet zullen blijven. Self love is vooral nadenken over je sterktes én zwaktes, over wie je bent, wat je wil doen en vooral : nadenken over je talenten en genieten van jezelf. Jij verdient ook de hele wereld, ook al zie je dat nu niet meteen.

Wetende dat ik plus size ben, was een aantal jaren geleden moeilijk om te accepteren. Dat ik een tijdje geleden deze blogpost erover heb kunnen schrijven, was al een hele opluchting. Het was iets wat mij dwarszat omdat ik dacht dat andere mensen mij daarop zouden kunnen beoordelen, terwijl ik MEER ben dan alleen mijn kledingmaat. Toen mijn beide grootvaders 2 jaar geleden stierven, is bij mij die spreekwoordelijke knop omgedraaid. We hebben maar 1 gezondheid, het is het beste dat we daarvoor zorg dragen. Ik fitnesste al wel maar 2,5 jaar geleden ben ik er echt voor gegaan. Ik zocht oefeningen op, begon met het uitdokteren van macro nutriënten, ben recent zelfs superfoods beginnen eten. Het zijn die kleine veranderingen die de resultaten van vandaag hebben voortgebracht. Beetje bij beetje zat ik beter in mijn vel. Ik droeg minder zwart (want zwart slankte toch altijd zo af) en begon de positieve kant van de medaille te zien. Dat het mij 2,5 jaar heeft gekost om te geraken waar ik nu ben, zeg ik er ook maar eventjes bij. Het was dus echt niet van vandaag op morgen. En dan nog .. Ik heb nog steeds van die mindere dagen waar ik het liefst niet in de spiegel kijk, waar ik verschillende outfits probeer omdat niets mij die dag mooi staat. Het is menselijk, hormonaal en soms ook je gemoedstoestand. Het is NORMAAL. Maar weet dat het tijdelijk is en dat je elke dag in de spiegel mag kijken, wetende dat je het waard bent.

Waar je ook zit in je journey of self love, je bent al een heel stuk gevorderd. Het is oké om niet aan de verwachtingen te voldoen, het is oké om een work-out te missen omdat je nu eenmaal echt geen zin hebt om te sporten, het is oké om je haar in een dot te dragen omdat je geen tijd had om het te wassen, ... Het is allemaal oké. Weet dat je een lange weg te gaan hebt, maar lang is goed. Ontwikkel jezelf, leer over jezelf want dan pas ga je beseffen dat je jezelf graag ziet.

Waar zit jij in je journey of self love ?

Stay gorgeous !

Anke